Dwie minuty dla Słowa

I Niedziela Wielkiego Postu

(Łk 4, 1-13)

„Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu, a wiedziony był przez Ducha na pustyni czterdzieści dni, i był kuszony przez diabła. Nic przez owe dni nie jadł, a po ich upływie poczuł głód. Rzekł Mu wtedy diabeł: „Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby stał się chlebem”. Odpowiedział mu Jezus: „Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek”. Wówczas powiódł Go diabeł w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł do Niego: „Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je dać, komu zechcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje”. Lecz Jezus mu odrzekł: „Napisane jest: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”. Zawiódł Go też do Jerozolimy, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł do Niego: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół. Jest bowiem napisane: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, żeby cię strzegli, i na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”. Lecz Jezus mu odparł: „Powiedziano: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”. Gdy diabeł dopełnił całego kuszenia, odstąpił od Niego do czasu”.

Już nawet nie dialogujemy ze złem. Teraz się zasiada z szatanem do stołu na pogawędkę, na bilateralne rozmowy, żeby ustalić strategię działania. Znamy to z historii, może nawet z Kościoła? Dopóki nie spojrzymy na samych siebie jak na nędznych przed Bogiem, tyle razy będziemy dumni z tego, że jesteśmy biedni, bo mamy tylko dobra materialne i doczesność. Wielki Post to czas spojrzenia w wieczność!

Jak? Zacznij w końcu żyć Słowem Boga. Zacznij ucztować z Jezusem podczas święta swojego życia. Wtedy na każde pytanie od świata i na każdą pokusę odpowiesz: Bóg jest większy!