Żywy Różaniec

---

Międzynarodowy ruch modlitewny założony w XIX w. przez bł. Paulinę Jaricot. Paulina tworzyłapiętnastoosobowe grupy (Róże), które przyrównywała do bryłek węgla, wzajemnie się ogrzewających, które nazwała Żywym Różańcem. Pierwotnym celem było wspieranie finansowe misji. Z biegiem czasu i rozwojem główny akcent położono na wsparcie modlitewne, zwłaszcza rozpropagowanie modlitwy różańcowej, a obszar pomocy z misji rozszerzono również na inne sfery życia Kościoła, również te bieżące (np. modlitwa o pokój, o nowe powołania do pracy w Kościele, w intencji dzieci i młodzieży, czy za zmarłych). Uczestnictwo w Żywym Różańcu polega na przynależności do grupy zwanej różą. Każda osoba z róży przez miesiąc odmawia jedną z tajemnic różańcowych.

---

Żywy Różaniec jest wspólnotą osób,
które modlą się codziennie na różańcu.

Organizacja ta odpowiada kształtowi samej modlitwy różańcowej, która polega na rozważaniu 20 tajemnic z życia Jezusa i Maryi przy jednoczesnym odmawianiu przy każdej tajemnicy

• 1 x “Ojcze nasz”,
• 10 x ”Zdrowaś Maryjo”,
• 1 x “Chwała Ojcu”,
• 1 x modlitwa fatimska „O mój Mój Jezu”.

Każda “Żywa Róża” składa się z 20 osób, a każda z nich odmawia codziennie przynajmniej jedną dziesiątkę różańca rozważając jedną tajemnicę różańca.

Bardzo istotne jest to, że wszyscy członkowie Róży modlą się w tej samej intencji, która jest również zmieniana co miesiąc.

Każdy z członków Żywego Różańca może:

• uzyskać odpust zupełny w określone dni w roku;
• uczestniczy w obietnicach Najświętszej Maryi Panny dotyczących tych, którzy odmawiają różaniec;
• wszyscy członkowie Żywego Różańca są otoczeni modlitwą pozostałych członków Żywego Różańca, tak za życia , jak i po śmierci.

Wszyscy członkowie Róży korzystają z łask wspólnej modlitwy.

Członkowie wspólnoty za cel stawiają utrzymanie się w wierności Bogu i wytrwanie w dobru. Wielbią Maryję i starają się naśladować jej cnoty. Ważnym celem tej formy modlitwy jest przylgnięcie sercem do Jezusa i Maryi.