20. rocznica śmierci św. Jana Pawła II – msza w Bazylice św. Piotra

„Pobłogosław nam, Ojcze Święty Janie Pawle II! Pobłogosław ten Kościół Pański w drodze, aby był pielgrzymem nadziei. Pobłogosław tę rozdartą i zdezorientowaną ludzkość, aby odnalazła drogę swojej godności i najwyższego powołania, aby poznała bogactwo miłosierdzia, Bożej miłości!” – wezwał kard. Pietro Parolin podczas Mszy św. w Bazylice św. Piotra w 20. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II.

„Z wdzięcznością i podziwem wspominamy jego niestrudzoną służbę na rzecz pokoju, jego żarliwe ostrzeżenia, jego inicjatywy dyplomatyczne, które do końca starały się zapobiegać wojnom”. Podkreślił, iż „Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu «z dalekiego kraju», ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie” – powiedział polski kardynał na początku Mszy św. Pozdrowił wszystkich zebranych i podziękował im za obecność na Eucharystii.

Wyraził wdzięczność kardynałowi Parolinowi za przewodniczenie dziękczynnej Mszy św. oraz zapewnił, iż „sercem jesteśmy z Ojcem Świętym Franciszkiem”, który „w tej godzinie łączył się z nami duchowo”. Dodał, że „modlimy się o zdrowie i siły dla niego, by przewodził Kościołowi pielgrzymującemu w Roku Jubileuszowym pod znakiem nadziei, w tych trudnych dla Kościoła i dla świata czasach”.

Oprócz osobistego sekretarza papieża Polaka liturgię koncelebrowali też m.in. inni polscy kardynałowie: Kazimierz Nycz – metropolita warszawski senior, Konrad Krajewski – prefekt Dykasterii ds. Posługi Miłosierdzia i Grzegorz Ryś – metropolita łódzki oraz metropolita gdański abp Tadeusz Wojda SAC – przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, a także papieski wikariusz dla diecezji rzymskiej kard. Baldassare Reina. Przybyli również premier Włoch Giorgia Meloni z delegacją rządu tego kraju, członkowie  korpusu dyplomatycznego, akredytowani przy Stolicy Apostolskiej, w tym ambasador RP Adam Kwiatkowski. Obecni byli wierni i pielgrzymi z Rzymu, Włoch i wielu krajów świata, także z Polski.

Pierwsze czytanie mszalne – z Księgi Izajasza – odczytała po polsku góralka w stroju ludowym. Następne czytania – fragment Ewangelii i modlitwa wiernych były po włosku.

W kazaniu kard. Parolin nazwał Eucharystię w rocznicę „przejścia do pełni życia” św. Jana Pawła II „celebracją wdzięczności i radości”. Przypomniał niektóre wydarzenia sprzed dwudziestu laty: Drogę Krzyżową w Wielki Piątek w Koloseum, modlitwę rzesz wiernych, której towarzyszył na ekranie obraz papieża obejmującego krzyż w swojej kaplicy, jego pojawienie się w oknie nad Placem św. Piotra, by bez słów, udzielić wielkanocnego błogosławieństwa, wieczór w wigilię Niedzieli Miłosierdzia, kiedy papież odszedł do domu Ojca oraz w następnych dniach rzesze wiernych z całego świata, które przybyły do Rzymu „na ostatnie ziemskie pożegnanie ich wielkiego Pasterza”.

Kaznodzieja nawiązał do poematu „Tryptyk rzymski” Jana Pawła II, w którym autor „kontemplował i odczytywał całą rzeczywistość, od Stworzenia po Sąd Ostateczny, w świetle Bożego spojrzenia, jako wizję Boga, którego nazwał «Pierwszym Widzącym»”. „Nie ma wątpliwości, że całe jego życie i misja odbywały się w całkowitej i ciągłej przejrzystości przed oczami Boga. Ten, kto jest świadomy, że żyje pod spojrzeniem Boga, nie ma nic do ukrycia i nie obawia się spojrzenia ludzi. Tutaj z pewnością leży jeden z fundamentów niezwykłej odwagi i stałości świadectwa wiary Jana Pawła II przed ludźmi, w każdej sytuacji, przez całe jego życie i przez cały wyjątkowy czas trwania jego pontyfikatu. Nigdy nie próbował podobać się ludziom, ale Bogu. Żył przed Jego spojrzeniem” – powiedział główny celebrans.

Zwrócił uwagę, że „Święty Papież był świadomy, że został powołany przez Boga do życia i papieskiej posługi, ale wiedział też, że Bóg go wspomaga i chroni w nadzwyczajny sposób”. Przywołał fragment „Testamentu Ojca Świętego Jana Pawła II”, którym wspomina on dzień zamachu na Placu św. Piotra: „Opatrzność Boża w sposób cudowny ocaliła mnie od śmierci. Ten, który jest jedynym Panem Życia i śmierci, sam mi to życie przedłużył, niejako podarował na nowo. Odtąd ono jeszcze bardziej do Niego należy. Ufam, że On Sam pozwoli mi rozpoznać, dokąd mam pełnić tę posługę, do której mnie wezwał w dniu 16.października 1978. Proszę Go, ażeby raczył mnie odwołać wówczas, kiedy Sam zechce. `W życiu i śmierci do Pana należymy … Pańscy jesteśmy”.

Kard. Parolin przywołał też słowa Prymasa Polski kard. Stefana Wyszyńskiego, który w dniu jego wyboru powiedział mu, że „zadaniem nowego papieża” będzie „wprowadzić Kościół w Trzecie Tysiąclecie”. „To przygotowało go do zrozumienia wielkiej kościelnej i historycznej misji, która została mu powierzona i na którą starał się odpowiedzieć «z całego serca, z całej duszy i ze wszystkich sił» w ciągu dwudziestu sześciu lat swojego ogromnego pontyfikatu, udając się do najdalszych zakątków świata, jako niestrudzony pielgrzym «aż po krańce ziemi», aby nieść tam orędzie Ewangelii Jezusa” – powiedział mówca.

Zaznaczył, że Wielki Jubileusz Roku 2000 był kulminacyjnym momentem jego życia, niemalże spełnieniem jego misji. Przypomniał słowa św. Jana Pawła II na zakończenie Roku Świętego, którymi apelował, aby łódź Kościoła z ufnością „wypłynęła na głębię”. „Jego słowa nadal nas inspirują i odbijają się echem w słowach jego następcy Franciszka, nawet dziś, w tym nowym Jubileuszu, kiedy jesteśmy «Kościołem wychodzącym», płynącym po niespokojnych wodach, a przy tym pielgrzymami nadziei do źródeł miłosierdzia i łaski, prowadzonymi przez Następcę Piotra, wspomaganymi przez Ducha Świętego” – powiedział kard. Parolin.

Zwrócił uwagę, że dla Jana Pawła II, który jako biskup uczestniczył w Soborze Watykańskim II, Vaticanum II było „kompasem pozwalającym się zorientować w powszechnej posłudze duszpasterskiej dla Kościoła i dla całej ludzkości”. Podkreślił również, że Jan Paweł II zwracał się z autorytetem i stanowczością nie tylko do katolików, ale także do narodów i rządzących, aby byli świadomi swojej odpowiedzialności za obronę sprawiedliwości, godności osoby ludzkiej i pokoju. „Z wdzięcznością i podziwem wspominamy jego niestrudzoną służbę na rzecz pokoju, jego żarliwe ostrzeżenia, jego inicjatywy dyplomatyczne, które do końca starały się zapobiegać wojnom. I to również u kresu jego życia, kiedy kruchość jego sił fizycznych była już oczywista, i chociaż wiele jego apeli i ostrzeżeń niestety pozostało bez odzewu, jak to się zdarza nawet wielkim prorokom” – powiedział kard. Parolin.

Wskazał, że w ciągu swojego życia i bardzo długiego pontyfikatu św. Jan Paweł II widział, jak wiele rzeczy się zmienia, a wiele zmieniło się jeszcze w ciągu ostatnich dwudziestu lat. „Jednak świadectwo świętych pozostaje tak trwałe i żywe, jak wierność Boga, na której się opiera. Możemy zatem zwracać się do nich jako orędowników, aby otrzymać w obfitości Bożą łaskę, której dziś potrzebujemy. Łaskę dla Kościoła w drodze, łaskę zbawienia wszystkich ludzi, łaskę nieustannego odbudowywania pokoju w narodach i między nimi, aby znów można było mówić o «rodzinie narodów», jak uczynił to święty Papież, obejmując z miłością cały świat” – powiedział kardynał.

Na zakończenie stwierdził: „Dziś, podobnie jak niezliczeni pielgrzymi, którzy nieustannie przybywają do tej bazyliki i proszą o jego wstawiennictwo przy ołtarzu, w którym spoczywa jego ciało, my również powtarzamy: «Pobłogosław nam, Ojcze Święty Janie Pawle II! Pobłogosław ten Kościół Pański w drodze, aby był pielgrzymem nadziei. Pobłogosław tę rozdartą i zdezorientowaną ludzkość, aby odnalazła drogę swojej godności i najwyższego powołania, aby poznała bogactwo miłosierdzia, Bożej miłości!»”.

Po zakończeniu Mszy św. celebransi udano się do Kaplicy św. Sebastiana, gdzie znajduje się grobowiec św. Jana Pawła II. Kard. Dziwisz zapalił tam świecę a modlitwę za wstawiennictwem Ojca świętego poprowadził kard. Reina. Wiązankę biało-czerwonych róż złożył ambasador A. Kwiatkowski.

The post 20. rocznica śmierci św. Jana Pawła II – msza w Bazylice św. Piotra first appeared on eKAI.