Nauczyciele i pracownicy oświaty pielgrzymowali do miejsca męczeńskiej śmierci bł. Natalii Tułasiewicz

„Pragniemy podziękować Bogu za życie bł. Natalii Tułasiewicz, która jest patronką nauczycieli i pracowników oświaty w Polsce. I pragniemy za jej wstawiennictwem prosić o łaski dla polskiej szkoły, zwłaszcza teraz, kiedy ta nasza szkoła napotyka tak wielkie trudności” – mówił bp Jan Glapiak do nauczycieli i pracowników oświaty, którzy pielgrzymowali do niemieckiego obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, miejsca męczeńskiej śmierci bł. Natalii Tułasiewicz.

Msza św. sprawowana pod przewodnictwem poznańskiego biskupa pomocniczego w tym miejscu była głównym punktem Ogólnopolskiej Pielgrzymki Nauczycieli. Pielgrzymi modlili się w intencji dziękczynnej za bł. Natalię Tułasiewicz, która zginęła w niemieckim obozie 31 marca 1945 roku, oraz w intencji wszystkich pomordowanych.

Bp Glapiak przypomniał biogram patronki polskich nauczycieli, wskazując na jej apostolską postawę i pragnienie osiągnięcia świętości. „Polonistka, nauczycielka, poetka, była osobą nieprzeciętną, entuzjastką słowa i czynu. Chłonna wiedzy, świata, ludzi, kochająca przyrodę i podróże, zafascynowana kulturą, sztuką, muzyką, przejęta ideą apostolstwa ludzi świeckich w zachwycie nad dziełem stworzenia i w radości życia, niestrudzenie i odważnie szukała swej własnej drogi ku świętości” – mówił biskup.

Zwrócił uwagę, że bł. Natalia w czasie II wojny światowej w 1943 r. wyjechała jako pełnomocnik – emisariusz Rządu Londyńskiego i świecki apostoł do Hanoweru, by pomagać młodym, zagubionym pracownikom przymusowym. „Słaba fizycznie, silna duchem, po wielu godzinach codziennej, ciężkiej pracy w fabryce, realizowała w skrajnie trudnych warunkach, posługę religijno-społeczno-oświatową” – zauważył bp Glapiak.

Podkreślił, że z powodu dekonspiracji po wizycie kuriera z Polski więziono ją w Hanowerze, a potem w Kolonii, gdzie podczas śledztwa była torturowana. W 1944 r. otrzymała wyrok śmierci i wywieziono ją do obozu w Ravensbrück. Choć bł. Natalia była wycieńczona ciężką fizyczną pracą, gruźlicą, głodem, „nie ustawała w swojej misji ewangelizacyjnej i edukacyjnej. I choć marzyła o powojennej pracy literacko-apostolskiej, nie chciała się ukrywać, całkowicie zdana na wolę Bożą”.

Bp Glapiak przypomniał słowa, które bł. Natalia Tułasiewicz zapisała, wyrażając swoje pragnienie współpracy z łaską Bożą: „Żyj tak, jakby tylko od jakości twojego życia zależał los świata, módl się tak, jakby tylko od twojej modlitwy zależały dzieje pokoju i wojny, […] Chcę i pragnę w tym łańcuchu być wartością żywą, żywą nie siłą własnych możliwości, ale pokorną i wdzięczną współpracą woli z otrzymanymi od Stworzyciela, Odkupiciela i Ducha darami”.

Nawiązując do dzisiejszej Liturgii Słowa o prawdziwej modlitwie, podkreślił, że modlitwa bł. Natalii może być wzorem chrześcijańskiej modlitwy: pokornej i ufnej, która staje się drogą wiary.

Bł. Natalia Tułasiewicz urodziła się 9 kwietnia w 1906 r. w Rzeszowie, pod zaborem austriackim. Została wychowana w pobożnej i patriotycznej rodzinie. Uczyła się w Kętach, a później u sióstr klarysek w Krakowie. W 1921 r. wraz z rodziną przeniosła się do Poznania, gdzie ukończyła studia polonistyczne na Uniwersytecie Poznańskim i w Konserwatorium Muzycznym (1921–1926). Brała aktywny udział w Kole Polonistów i Sodalicji Mariańskiej, planowała napisać rozprawę doktorską o K.H. Rostworowskim, wybitnym dramatopisarzu katolickim tamtych czasów. Podjęła pracę w Prywatnej Powszechnej Szkole Koedukacyjnej pw. św. Kazimierza w Poznaniu (1933–1937), a później także w Gimnazjum Sióstr Urszulanek Unii Rzymskiej (1936–1939).

W listopadzie 1939 r., wysiedlona przez hitlerowców, trafiła do Krakowa. W tym mieście i jego okolicach prowadziła tajne nauczanie, dbając, jak sama mówiła, „aby wojna nie wyjałowiła z dusz uczennic dobra i piękna”. Najpiękniejszym jednak znakiem jej działalności nauczycielskiej była praca w Hanowerze. Wiosną 1943 r. zdecydowała się na wyjazd na przymusowe roboty do znajdującej się tam fabryki. Tam bł. Natalia pragnęła jako robotnica wśród robotnic mówić o Ewangelii i pięknym, czystym życiu w środowisku narażonym na wszelką łatwiznę moralną.

Błogosławiona Natalia wyruszyła do Niemiec w podwójnej roli − emisariusza rządu londyńskiego i świeckiego apostoła. Została aresztowana w kwietniu 1944 r. po wizycie nieostrożnego kuriera z Polski. Więziona i torturowana, poniosła śmierć w komorze gazowej w obozie koncentracyjnym w Ravensbrück, w Wielki Piątek 31 marca 1945 r., tuż przed jego wyzwoleniem.

The post Nauczyciele i pracownicy oświaty pielgrzymowali do miejsca męczeńskiej śmierci bł. Natalii Tułasiewicz first appeared on eKAI.