Człowiek przez duże „C”

„Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i weselić się, ponieważ ten syn mój był umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się”. – (Łk 15, 1-3.11-32)

Narozrabiał człowiek.

Ciekawe skąd ja to znam?

*

Poszedł człowiek, po rozum do głowy.

Obym częściej, miał takie olśnienia.

*

Wróciłem do Boga.

A On mnie przytulił.

*

Pierścień wsunął na palec.

Sandały założył na nogi.

*

Znów jestem człowiekiem.

Człowiekiem przez duże „C”.